شهیدبی پلاک

سلام...

این شعر زیبا را چندی پیش در وبلاگی دیدم. زیبا و وصف حال بود... مدتی است که می خوانمش و حالی پیدا می کنیم.

هوالحق

یادم آمد شب بی چتر وکلاهی
که به بارانی مرطوب خیابان زدم آهسته و گفتم:
چه هوایی است خدایی!
من و آغوش رهائی!
سپس آنقدر دویدم طرف فاصله تا از نفس افتاد نگاهم به نگاهی!
دلم آرام شد آنگونه که هر قطره ی باران غزلی بود نوازش گر احساس که می گفت فلانی!
چه بخواهی چه نخواهی به سفر می روی امشب
چمدانت پر باران شده پیراهنی از ابر به تن کن وبیا!
پس سفر آغاز شد و نوبت پرواز شد و راه نفس باز شد و قافیه ها از قفس حنجره آزاد و رها در منِ شاعر منِ بی تاب تر از مرغ مهاجر...
به کجا می روم اقلیم به اقلیم!
خدا هم سفرم بود و جهان زیر پرم بود سراسر که سر راه به ناگاه مرا تیشهء فرهاد صدا زد :
نفسی صبر کن ای مرد مسافر قسمت می دهم ای دوست سلام من دلخستهء مجنون شده را نیز به شیرین غزلهای خداوند به معشوق دوعالم برسان.

باز دلم شور زد آخر به کجا می روی ای دل که چنین مست ورها می روی ای دل مگر امشب به تماشای خدا می روی ای دل
نکند باز به آن وادی…
مشغول همین فکر وخیالات پر از لذت و پر جاذبه بودم
که مشام دل من پر شد از آن عطر غریبی که نوشتند
کمی قبل اذان سحر جمعه پراکنده در آن دشت خداییست

نام شاعر این شعر را اگر میدانید ممنون میشوم که برایم بنویسید...

یکی از همسنگران اهل تحقیق و مطالعه فرمودند شعر از حمید رضا برقعی( عزیز) است. (البته ادامه هم داشت که زحمت آن را هم کشیدند. ( درادامه مطلب بخوانید)

چشم وا کردم و خود را وسط صحن و سرا، عرش خدا، کرب و بلا، مست و رها در دل آیینه جدا از غم دیرینه ولی دست به سینه یله دیدم منِ سرتا به قدم محو حرم/ بال ملک دور و برم یک سره مبهوت به لاهوت رسیدم، چه بگویم که چه دیدم/ که دل از خویش بریدم به خدا رفت قرارم، نه به توصیف چنین منظره ای واژه ندارم...
سپس آهسته نشستم، و نوشتم:

فقط ای اشک امانم بده تا سجده ی شکری بگذارم، که به ناگاه نسیم سحری از سر گلدسته ی باران و اذان آمد و یک گوشه از آن پرده ی در شور عراقی و حجازی به هم آمیخته را پس زد و چشم دلم افتاد به اعجاز خداوند به شش گوشه ی معشوق،
خدایا! تو بگو این منم آیا که سراپا شده ام محو تماشا/ فقط این را بنویسید رسیده است لب تشنه به دریا/ دلم آزاد شد از همهمه دور از همه مدهوش، غم و غصه فراموش در آغوشِ ضریح پسر فاطمه آرام سرانجام گرفتم....
سیدحمیدرضا برقعی(محرم1388)